پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی به اولین اجلاس سراسری نماز
بسم الله الرّحمن الرّحیم
بسم الله الرّحمن الرّحیم
تشکیل مجمعی از صاحبنظران برای اقامه ی نماز، یکی از شایستهترین و ضروریترین کارهایی است که باید در جمهوری اسلامی صورت میگرفت. زیرا برپاداشتن نماز، نخستین ثمره و نشانهی حکومت صالحان است و در رتبه ی بعد از آن است که نوبت به “زکات” بهمثابه ی تنظیم مالی جامعه و ریشه کن کردن فقر، و نیز “امر به معروف و نهی از منکر” یعنی سوق دادن به نیکیها و بازداشتن از بدیها میرسد.
( الّذین َ اِن مَکَّناهُم فِی الاَرضِ أَقآمــُوا اَلـصَّلوهَ وَآتـَـوا الـزَّکاه وَ اَمَرُوا بِالمَعرُوفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنکَر. . ).اقامه ی نماز فقط این نیست که صالحان ، خود نماز بگزارند. این چیزی نیست که بر تشکیل حکومت الهی متوقف باشد؛ بلکه باید این ستون دین در جامعه به پا داشته شود و همه کس با رازها و اشارههای آن، آشنا و از برکات آن برخوردار گردند.
درخشش معنویت و صفای ذکر الهی، همه ی آفاق جامعه را روشن و مصفا کند؛ و تنها و جانها با هم به نماز بشتابند و در پناه آن طمأنینه و استحکام یابند.
نماز، رکن اصلی دین است و باید اصلیترین جایگاه را در زندگی مردم داشته باشد. حیات طیّبه انسان، در سایه ی حاکمیّت دین خدا، وقتی حاصل خواهد شد که انسانها دل خود را با یاد خدا زنده نگهدارند و به کمک آن بتوانند با همه ی جاذبههای شرّ و فساد مبارزه کنند و همه ی بتها را بشکنند، و دست تطاول همه ی شیطانهای درونی و برونی را از وجود خود قطع کنند. این ذکر و حضور دائمی فقط به برکت نماز حاصل میشود و نماز در حقیقت ، پشتوانه ی مستحکم و ذخیرهی تمام نشدنی در مبارزهای است که آدمی با شیطان نفس خود که او را به پستی و زبونی میکشد، و شیطانهای قدرت که با زر و زور، او را وادار به ذلّت و تسلیم میکنند، همیشه و در همه حال دارد. هیچ وسیلهای مستحکمتر و دائمی تر از نماز برای ارتباط میان انسان با خدا نیست. مبتدی ترین انسانها، رابطهی خود با خدا را بهوسیلهی نماز آغاز میکنند. برجستهترین اولیاء خدا نیز، بهشت خلوت انس خود با محبوب را در نماز میجویند.
این گنجینه ی ذکر و راز را هرگز پایانی نیست و هر که با آن بیشتر آشنا شود، جلوه و درخشش بیشتری در آن مییابد.
کلمات و اذکار نماز، هر یک خلاصهای است که به بخشی از معارف دین اشاره میکند و بهطور مکرر و پیدرپی آن را به یاد نمازگزار میآورد. نمازی که با تدبّر در معانی و بدون سهو و غفلت گزارده شود، انسان را روز بهروز با معارف الهی آشناتر و به آن دلبستهتر میسازد.
نورانیّت نماز، و رازها و رمزهای آن و درسهایی که در آن گنجانیده شده، و اثر آن در ساختن فرد و جامعه ، چندان نیست که بشود در مقالی کوتاه از آن سخن گفت، بلکه چنان نیست که بیخبری چون من، بتواند از اعماق آن خبری آورد.
آنچه من با قلم قاصر و معرفت ناچیز خود میگویم آن است که مردم ما و جامعه ی ما، و بهخصوص جوانان ما که اکنون بار امانت سنگینی را بر دوش گرفتهاند؛ باید نماز را منبع قدرتی لایزال بدانند، و در برابر جبهه ی فساد و بیعدالتی و کجروی که امروز بشریت را تهدید میکند ، از نماز و یاد خدا نیرو بگیرند . میدان مبارزهای که امروز پیش روی ماست، ما را به تکیهگاه مستحکم ذکر خدا و امید و اعتماد به او، بیش از همیشه و بیش از همه، محتاج میسازد، و نماز آن سرچشمه ی جوشانی است که این امید و اعتماد و قدرت معنوی را به ما میبخشد.
نماز با حضور و باتوجه، نمازی که از یاد و ذکر سرشار است، نمازی که آدمی در آن با خدای خود سخن میگوید و به او دل میسپارد. نمازی که والاترین معارف اسلام را پیوسته به انسان میآموزد،چنین نمازی انسان را از پوچی و بیهدفی و ضعف میرهاند و افق زندگی را در چشمش روشن میسازد و به او همت و اراده و هدف میبخشد و دل او را از میل به کجروی و گناه وپستی نجات میدهد. از این روست که نماز در همهیحالات، حتی در میدان نبرد و سختترین آزمایشهای زندگی، اولویت خود را از دست نمیدهد. انسان همیشه به نماز، محتاج است، و در عرصههای خطر،محتاج تر.
حقیقت آن است که در کار معرفی نماز کوتاهیهای زیادی شده است.و نتیجه آن که نماز هنوز جایگاه شایستهی خود را، حتی در نظام اسلامی ما،به دست نیاورده است. این مسؤولیت سنگین، بر دوش دانشوران و آشنایانبه معارف اسلامی است که نماز را به همه بخصوص به نسل جوان بهتر بشناسانند از کودک دبستانی تا پژوهشگر دورههای عالی، هریک فراخور ذهنومعرفت خود، میتوانند در راه شناختن نماز و رازهای آن، قدمهایی بردارند و با ناشناختههایی آشنا شوند،حتی عرفای بزرگ نیز برای سالکان وادی معرفت، “اسرارالصلوه” نوشته وآموختهاند، یعنی اعماق این اقیانوس همچنان ناشناخته و پیمودنی است.
در جامعهی ما فصل مهمی باید در معرفی نماز درهمهی سطوح گشوده شود. رسانهها و بخصوص صدا و سیما با شیوههای گوناگون نماز را معرفی و یادآوری کنند. همه جا و همیشه در رادیوو تلویزیون، نماز در اولویت گذاشته شود و شوق ایمان و عطش یاد خدا در دلها پدید آید. درکلاسهای دروس دینی مدارس و دانشگاهها درس نماز جایگاه خود را بازیابد وسخنان سنجیده وافکار بلند در بازشناسی نماز، فراهم و در معرض ذهن و دل دانشجویان و دانشآموزان گذاشته شود.
فلسفهی نماز و تحلیل رازها و رمزهای آن با زبان هنر در معرض دید همگان قرار گیرد، تا هر کس به قدر ظرفیت خود از آن متمتع گردد، کتابها و جزوهها در سطوح مختلف و از دیدگاههای گوناگون به وسیلهی محققان و عالمان به سلک تحریر درآید و مایهی کارهای هنری و ادبی گردد. فصلی نیز باید برای آسان کردن انجام نماز گشوده شود:
در همهی مراکز عمومی :مدارس، دانشگاهها، کارخانهها،سربازخانهها، فرودگاهها، ایستگاههای قطار، ادارات دولتی و امثال آن ،جایگاههای مناسبی برای نماز پیشبینی شود. مساجد ونمازخانهها پاکیزه و مرتب و رغبتانگیز باشد. نماز در وقت فضیلت و به جماعت گزارده شود. در هر محیطی برجستگان و بزرگان آن بر دیگران پیشقدم شوند و عملاً اعتناء به نماز را به دیگران بیاموزاند. و خلاصه در همه جا حرکت به سمت نماز و شتافتن به نماز محسوس باشد.
با این مقدمات، به خواست خداوند متعال و با توجهات و ادعیهی زاکیهی حضرت ولیاللهالاعظم روحیفداه، کشور و جامعهی ما به هدفهای والای نماز نزدیک میشود و از برکات آن بهره میگیرد.
در پایان لازم میدانم از فراهمآورندگان این مجمع و همهی کسانی که با وقوف بر اهمیت نماز، در راه اقامهی آن تلاش میکنند، مخصوصاً از جناب حجهالاسلام آقای قرائتی که دلسوزانه وعاشقانه در این راه گام برمیدارند، صمیمانه تشکر کنم و قبول حضرت حقتعالی را برای این کوششهای مخلصانه مسألتنمایم.
سید علی خامنهای